AKILLI İNSAN

   Akıllı insan, insanları idare etmesini bilen insandır. 

   Evet, bu bir gerçektir. Hem de Efendimiz (sas)'in hadisiyle işaret ettiği bir gerçek. İsterseniz size hadisi de arz edeyim. Buyuruyor ki Efendimiz (sas) Hazretleri:

   Ben insanları idare etmekle emrolundum!

   Evet insanları idare etmek, onlarla geçinmekle olur. Yoksa konuşmayı kesip, küs durmakla, araya gerginlik getirip diyaloğu kesmekle değil. Nitekim her geçen gün doğruluğunu teyid ettiren şu söz de iyi geçinmeyi işaretlemektedir. Demiş ki zamanın hoşgörü mimarı:

   Kendi devrinin Ebu Cehil'iyle geçinmesini bilmeyen adam, hizmetin gereğini bilmeyen adamdır!

   Nitekim Efendimiz de kendi devrinin Ebu Cehil'iyle geçinmeye gayret etmiş, sayısı bilinemeyecek kadar ayağına gidip meselesini anlatmıştır.

   Bu konuda verilen ibretli misaller bizlere çevremizle geçinme, idare etme adına çok şeyler söylemektedir. 


   İki arı havada uçarken karşı karşıya gelip burun buruna vuruşmaya başlarlar. O sırada oradan geçmekte olan bir arıbeyi, neden burun buruna vuruştuklarını sorunca biri der ki: Baksana şu yaban arısına, önüme çıktı, hedefime uçmama mani oluyor. İleriye doğru gitmeme izin vermiyor. Bunun için burun buruna vuruşmak zorunda kalıyorum!

   Arıbeyi ikazını yapar. Der ki:

   Koskoca havada burun buruna vuruşmaya hiç gerek yoktur. Sen seviyeni birazcık yükselt, göreceksin önünün bomboş olduğunu!

   Gerçekten de bal arısı bir kanat çırpar, seviyesini birazcık yükseltir, bakar ki hedefi bomboştur. Uçup gider maksadına doğru.

   Evet, önünüze çıkan engellerle uğraşıp durmayın, bırakın onu, siz seviyenizi yükseltin, göreceksiniz ki, önünüz bomboş. Uçup gidersiniz istikbalinize doğru.

   Ama kilitlenirseniz koskoca boşlukta birine. Kalırsınız oracıkta. Ne hedef kalır, ne de istikbaliniz. Vuruş bakalım vuruştuğun kadar. Bitmez tükenmez bir dedim ki, dedi ki, sürüp gider.

   Muhataplarla geçinmeyi bilmeyişin, idare etmeyi öğrenmeyişin sevimsiz örneğidir bu.