| HİKMETİN BAŞI |  |
Ne yazık ki, gerek yazılı basında gerekse görsel basında heme, hemen hergün içimiz sızlayarak şahit olduğumuz, yüreğimizi burkan birkaç haber var bu günkü satırlarımızda.
"Köprü altında bir battaniyeye sarılı, yaşlı bir adamın cesedi bulundu."
"Üç tane evladı olduğu halde 7-8 yıldır bir apartman boşluğunda, fareler ile beraber yaşayan ve sefalet içinde ömrünün dolmasını ve BİTMESİNİ bekleyen yaşlı ve hasta bir kadın bulundu."
"Gelini istemediği için evden kaçan yaşlı bir dede, trafik kazasında can verdi."
"Dört çocuğu olduğu halde yakalandığı amansız hastalığın pençesinde uapayalnız yaşam savaşı vermeye çalışan 80'lik bir "Nine" bulundu."
Bunlar sadece bulunan bedbahtlar....Ya bulunamayan, görülemeyen, fark edilemeyen garipler...
Sadece "Kendi hayatını" yaşamayı arzulayan, ecdadına merhamet etmeyi zillet ve külfet sayan yaşlı ve belki de aklî dengesini, sıhhatini, tüm mal varlığını evlatları uğrunda yitiren "Ebeveynini" sırtındaki bir kambur misali gören "EVLATLAR!" Toplumun yüz karası olan bu "Çocuklar" nasıl üredi.........
Yemeyip-yediren, giymeyip-giydiren, sabahlara kadar baş ucundan ayrılmadan, bir "Gül" misali nazikçe bakıp büyütülen, gözünün içine bakılarak korunan, üzerlerine titrelinen yavrular....bugün neden bu kadar zalim. Üç günlük "Dünya hayatı" için ecdadına yüz çeviren "Nur topları" niçin bugün bu kadar hissizdir dersiniz?
Oysa, belki evinde beslediği ve parmak, parmak tüyleri olan nadide halıları üzerindeki pisliklerini hiç tiksinmeden temizlediği "Köpeklerinin" türlü nazını çeken asılzadeler, nasıl oluyorda Annelerinden, babalarından iğreniyor hatta sofralarına bile oturtmak istemiyerek onlardan kaçıyorlar.
Hatta, yemek salonunda "Seçkin Misafirler" için binbir özenle hazırlanmış sofralarında onlara yer vemeye utanarak, bir tepsi içine koydukları bir iki lokmayı kendi odalarında "Yapayalnız" yemelerini istiyorlar o "Seçkin Misafir"lerinden çekinerek.....
Soruyorum değerli arkadaşlar..........Sizce bütün bunlar neden oluyor dersiniz?
Kalın sağlıcakla...
" | | |
